ضوابط اجرای بلوک هبلکس
اجرای اصولی و صحیح بلوک های هبلکس (AAC – Autoclaved Aerated Concrete) یکی از مراحل حیاتی در فرآیند ساخت و ساز نوین است که تأثیر مستقیمی بر دوام مقاومت عایق بندی و زیبایی نهایی سازه دارد. این بلوک ها با توجه به ویژگی های منحصربه فرد خود نظیر وزن کم عایق حرارتی و صوتی عالی مقاومت در برابر آتش و سرعت بالای اجرا به یکی از مصالح پرطرفدار در صنعت ساختمان تبدیل شده اند.
با این حال دستیابی به حداکثر پتانسیل این بلوک ها مستلزم رعایت دقیق ضوابط و دستورالعمل های اجرایی است. عدم توجه به نکات فنی استفاده از مصالح نامناسب یا بی دقتی در مراحل مختلف می تواند منجر به کاهش کیفیت ایجاد ترک و حتی به خطر افتادن پایداری دیوار شود. این راهنمای جامع شما را با تمام جزئیات و ضوابط کلیدی اجرای بلوک هبلکس آشنا می کند تا اطمینان حاصل کنید که پروژه شما با بالاترین استانداردها و کیفیت اجرا می شود.
بلوک هبلکس (AAC) چیست و چرا اهمیت دارد؟
بلوک هبلکس که با نام علمی بتن هوادار اتوکلاو شده (Autoclaved Aerated Concrete – AAC) شناخته می شود نوعی بتن سبک متخلخل است که از ترکیب سیلیس سیمان آهک پودر آلومینیوم و آب ساخته شده و در شرایط دما و فشار بالا (اتوکلاو) عمل آوری می شود. فرآیند تولید خاص ساختاری سلولی و هوادار به این بلوک ها می بخشد که منجر به ویژگی های ممتاز آن ها می شود.
اهمیت استفاده صحیح از بلوک هبلکس در صنعت ساختمان از چندین جنبه قابل بررسی است:
- سبکی وزن: کاهش بار مرده ساختمان و در نتیجه نیاز به سازه سبکتر و مقاومت بیشتر در برابر زلزله.
- عایق حرارتی و صوتی: صرفه جویی در مصرف انرژی و ایجاد محیطی آرام تر داخل ساختمان.
- مقاومت در برابر آتش: مقاومت بالا در برابر حریق و عدم انتشار گازهای سمی در زمان آتش سوزی.
- سرعت اجرا: ابعاد بزرگ و وزن کم بلوک ها سرعت دیوارچینی را افزایش می دهد.
- قابلیت کاربری: برش شیارزنی و سوراخ کاری آسان.
- دوست دار محیط زیست: استفاده از مواد اولیه طبیعی و فرآیند تولید با حداقل پسماند.
رعایت ضوابط اجرایی تضمین کننده بهره مندی کامل از این مزایا است و هرگونه سهل انگاری می تواند این مزیت ها را تضعیف کند.
آماده سازی قبل از شروع اجرای بلوک هبلکس
موفقیت در اجرای بلوک هبلکس به میزان زیادی به آماده سازی صحیح سطح زیرکار و بلوک ها بستگی دارد. این مرحله اغلب نادیده گرفته می شود اما نقش حیاتی در چسبندگی ملات و پایداری دیوار ایفا می کند.
پاکسازی و تسطیح سطح زیرکار
اولین گام پاکسازی کامل سطح زیرین دیوار از هرگونه آلودگی گرد و غبار چربی رنگ یا بقایای مصالح ساختمانی است. سطح باید کاملاً تمیز و عاری از مواد سست باشد. پس از پاکسازی سطح باید تسطیح شود. عدم تراز بودن سطح زیرین می تواند باعث ایجاد تنش در ردیف اول بلوک ها شده و منجر به ترک خوردگی در آینده شود. برای تسطیح می توان از یک لایه ملات ماسه سیمان یا گروت استفاده کرد.
آبدهی سطح زیرکار
قبل از شروع دیوارچینی سطح زیرکار (فونداسیون سقف یا دیوار موجود) باید به میزان کافی با آب مرطوب شود. این کار به این دلیل انجام می شود که سطح تشنه آب ملات چسبی را به سرعت جذب نکند و مانع از گیرش صحیح چسب شود. آبدهی باید به حدی باشد که سطح مرطوب شود اما آب روی آن جمع نشود.
بررسی و آماده سازی بلوک ها
بلوک های هبلکس قبل از اجرا باید بررسی شوند. بلوک های شکسته یا آسیب دیده نباید در نقاط حساس و باربر استفاده شوند. همچنین سطح بلوک ها باید تمیز و عاری از گرد و غبار باشد. در صورت نیاز می توان سطح بلوک ها را کمی مرطوب کرد به خصوص در هوای گرم و خشک تا از جذب سریع آب ملات جلوگیری شود. با این حال بلوک های هبلکس بر خلاف آجر نیازی به غرقاب شدن ندارند.
مصالح و ابزار مورد نیاز برای اجرای بلوک هبلکس
استفاده از مصالح و ابزار مناسب سرعت دقت و کیفیت اجرا را به شکل چشمگیری افزایش می دهد. برای اجرای بلوک هبلکس به مصالح و ابزار زیر نیاز دارید:
- بلوک هبلکس: در ابعاد و ضخامت های مختلف.
- چسب هبلکس (ملات بستر نازک): چسب مخصوص بر پایه سیمان که به صورت پودر عرضه می شود و با آب مخلوط می گردد. این چسب جایگزین ملات ماسه سیمان سنتی است و ضخامت کمی (حدود 1 تا 3 میلی متر) دارد.
- ملات ماسه سیمان: برای ردیف اول دیوارچینی بر روی سطح زیرکار و همچنین برای پر کردن درزهای احتمالی.
- میلگرد بستر: برای مسلح کردن دیوار در ترازهای افقی و افزایش مقاومت در برابر نیروهای جانبی و ترک خوردگی.
- وال پست: برای اتصال دیوار به سازه اصلی (ستون ها و تیرها) و مهار خارج از صفحه دیوار.
- انکر بولت یا تسمه فلزی: برای اتصال وال پست به سازه و اتصال دیوار به ستون ها و سقف.
- اره مخصوص هبلکس: اره دستی یا برقی با تیغه مخصوص برش بلوک های AAC.
- ماله شانه دار (شانه چسب): برای پخش کردن یکنواخت و با ضخامت کم چسب هبلکس.
- ماله بنایی: برای پخش ملات ماسه سیمان در ردیف اول.
- تراز بنایی (شاقول): برای کنترل قائم بودن دیوار.
- ریسمان بنایی: برای کنترل راستا و تراز افقی ردیف ها.
- چکش لاستیکی: برای تنظیم و تراز کردن بلوک ها بدون آسیب رساندن به آن ها.
- شیارزن هبلکس: ابزاری برای ایجاد شیار روی بلوک جهت عبور تاسیسات برق و مکانیک.
- میکسر کوچک یا دریل با پره همزن: برای مخلوط کردن چسب هبلکس با آب.
- عینک ایمنی و دستکش: تجهیزات حفاظت فردی.
مراحل گام به گام اجرای بلوک هبلکس
اجرای بلوک هبلکس شامل چندین مرحله کلیدی است که نیازمند دقت و رعایت اصول فنی هستند:
اجرای ردیف اول (کرسی چینی با ملات ماسه سیمان)
ردیف اول بلوک ها بر روی یک لایه ملات ماسه سیمان با ضخامت حدود 2 تا 3 سانتی متر اجرا می شود. این لایه ملات امکان تراز کردن دقیق ردیف اول را فراهم می کند و ناهمواری های احتمالی سطح زیرین را جبران می نماید. ابتدا سطح زیرین آبدهی شده و سپس ملات ماسه سیمان با نسبت مناسب (معمولاً 1:4 یا 1:5) روی آن پخش می شود. بلوک ها با دقت روی ملات قرار داده شده و با استفاده از چکش لاستیکی و تراز بنایی کاملاً تراز و شاقول می شوند. این ردیف پایه و اساس کل دیوار است بنابراین دقت در اجرای آن بسیار حیاتی است.
اجرای ردیف های بعدی با چسب هبلکس
پس از گیرش اولیه ملات ردیف اول (حدود 24 ساعت) اجرای ردیف های بعدی با استفاده از چسب هبلکس آغاز می شود. چسب هبلکس طبق دستورالعمل سازنده با آب مخلوط شده تا به غلظت مناسب برسد. چسب توسط ماله شانه دار به صورت یکنواخت و با ضخامت کم (1 تا 3 میلی متر) روی سطح افقی ردیف قبلی و همچنین سطح عمودی بلوکی که قرار است قرار گیرد اعمال می شود.
بلوک بعدی با دقت روی لایه چسب قرار داده شده و با فشار و حرکت جزئی در جای خود محکم می شود. درزهای عمودی بین بلوک ها نیز باید با چسب پر شوند. بلوک ها باید به صورت پله ای (با حداقل همپوشانی 10 سانتی متر) چیده شوند تا اتصال قوی تری ایجاد شود. پس از قرار دادن هر بلوک با استفاده از چکش لاستیکی و تراز از تراز و شاقول بودن آن اطمینان حاصل کنید. چسب های اضافی که از درزها بیرون می زند باید بلافاصله با ماله یا کاردک تمیز شوند.
برش و تنظیم بلوک ها
برای برش بلوک ها در ابعاد مورد نیاز (مانند انتهای دیوار یا اطراف بازشوها) از اره مخصوص هبلکس استفاده می شود. برش باید با دقت و رعایت خط کشی انجام شود تا بلوک ها به درستی در جای خود قرار گیرند. سطوح برش خورده نیز باید تمیز و عاری از گرد و غبار باشند.
مسلح کردن دیوار با میلگرد بستر
مطابق با آیین نامه ها (مانند مبحث 8 مقررات ملی ساختمان و استاندارد 2800) دیوارهای هبلکس باید در ترازهای افقی مسلح شوند. این مسلح سازی معمولاً با استفاده از میلگرد بستر انجام می شود. میلگرد بستر در شیارهای مخصوصی که روی بلوک ها یا با استفاده از ابزار شیارزن ایجاد می شود قرار گرفته و با چسب هبلکس پوشانده می شود. محل قرارگیری میلگرد بستر معمولاً در ردیف اول زیر تراز سقف و در فواصل عمودی مشخص (مثلاً هر دو یا سه ردیف بلوک) است. این مسلح سازی مقاومت دیوار را در برابر نیروهای جانبی باد و زلزله افزایش می دهد و از ایجاد ترک های افقی جلوگیری می کند.
اجرای وال پست و اتصالات
وال پست ها عناصر سازه ای هستند که برای مهار دیوارهای غیرسازه ای در برابر نیروهای جانبی استفاده می شوند. دیوارهای هبلکس نیز نیازمند مهار توسط وال پست هستند. وال پست ها می توانند قائم (در انتهای دیوار و کنار بازشوها) یا افقی (در تراز سقف یا تیرها) باشند. اتصال دیوار هبلکس به وال پست باید به گونه ای باشد که امکان حرکت جزئی قائم دیوار (ناشی از نشست یا خزش سازه) فراهم باشد اما حرکت جانبی آن مهار شود. این اتصال معمولاً با استفاده از میلگرد تسمه فلزی یا اتصالات کشویی انجام می شود که در حین دیوارچینی یا پس از آن نصب می گردند. اتصال دیوار به سقف نیز باید به صورت کشویی باشد تا از انتقال بار قائم سقف به دیوار و ایجاد کمانش جلوگیری شود.
شیارزنی و عبور تاسیسات
یکی از مزایای بلوک هبلکس سهولت شیارزنی برای عبور لوله های تاسیسات برقی و مکانیکی است. این کار با استفاده از ابزار شیارزن دستی یا برقی انجام می شود. شیارها باید با عمق و عرض مناسب ایجاد شده و پس از عبور تاسیسات با ملات مناسب (مانند گچ یا چسب هبلکس) پر و سطح آن صاف شود.
پوشش نهایی (گچ و خاک پلاستر)
پس از اتمام دیوارچینی و اجرای تاسیسات سطح دیوار هبلکس آماده پوشش نهایی می شود. به دلیل صافی سطح بلوک های هبلکس و دقت در اجرا با چسب بستر نازک معمولاً نیازی به اجرای لایه ضخیم گچ و خاک نیست و می توان مستقیماً از لایه گچ سفیدکاری یا پلاستر استفاده کرد. قبل از اجرای پوشش نهایی سطح دیوار باید تمیز شده و در صورت لزوم از یک لایه پرایمر یا چسب بتن رقیق شده برای بهبود چسبندگی استفاده شود. استفاده از توری رابیتس یا فایبرگلاس در محل اتصال دیوار هبلکس به ستون ها تیرها یا دیوارهای دیگر برای جلوگیری از ترک خوردگی احتمالی توصیه می شود.
ضوابط و استانداردهای مهم در اجرای بلوک هبلکس
اجرای بلوک هبلکس باید مطابق با ضوابط و استانداردهای ملی و بین المللی انجام شود تا عملکرد مورد انتظار از دیوار حاصل گردد. مهمترین مراجع شامل:
- مبحث 8 مقررات ملی ساختمان: این مبحث به طور کلی به سازه های بنایی می پردازد و شامل ضوابطی برای دیوارهای غیرسازه ای و نحوه مهار آن ها است که برای دیوارهای هبلکس نیز کاربرد دارد.
- استاندارد 2800 (آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله): این استاندارد الزامات مربوط به مهار دیوارهای غیرسازه ای و اجرای وال پست ها را برای مقاومت در برابر نیروهای لرزه ای تعیین می کند.
- استانداردهای ملی ایران: استانداردهایی نظیر ISIRI 8593 مربوط به بلوک های AAC و استانداردهای مرتبط با ملات ها و چسب ها.
- دستورالعمل های شرکت های تولیدکننده: هر تولیدکننده بلوک هبلکس دستورالعمل های اجرایی خاص خود را دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
رعایت ضخامت مناسب چسب بستر نازک اجرای صحیح میلگرد بستر در فواصل مشخص نصب اصولی وال پست ها و اتصالات کشویی از جمله مهمترین ضوابطی هستند که در این مراجع به آن ها پرداخته شده است.
اشتباهات رایج در اجرای بلوک هبلکس و راهکارهای جلوگیری از آن ها
با وجود مزایای فراوان بلوک هبلکس بروز اشتباهات در حین اجرا می تواند منجر به مشکلاتی نظیر ترک خوردگی نفوذ رطوبت کاهش عایق بندی و کاهش پایداری دیوار شود. برخی از اشتباهات رایج عبارتند از:
کنترل کیفیت و بازرسی در حین و پس از اجرای بلوک هبلکس
برای اطمینان از اجرای صحیح و مطابق با ضوابط انجام کنترل کیفیت در مراحل مختلف پروژه ضروری است. این کنترل شامل:
- کنترل مصالح: بررسی کیفیت بلوک ها (ابعاد سلامت) چسب هبلکس (تاریخ مصرف مطابقت با استاندارد) و سایر مصالح (میلگرد بستر وال پست).
- کنترل آماده سازی: اطمینان از پاکسازی تسطیح و آبدهی مناسب سطح زیرکار.
- کنترل ردیف اول: بررسی تراز و شاقول بودن دقیق ردیف اول.
- کنترل ردیف های بعدی: بررسی ضخامت و پوشش یکنواخت چسب همپوشانی مناسب بلوک ها پر بودن درزهای عمودی تراز و شاقول بودن کلی دیوار.
- کنترل مسلح سازی: اطمینان از اجرای میلگرد بستر در ترازهای صحیح و پوشش مناسب آن با چسب.
- کنترل وال پست و اتصالات: بررسی نصب صحیح وال پست ها و اجرای اتصالات مهارکننده طبق نقشه ها و آیین نامه ها.
- کنترل شیارزنی: بررسی عمق و شکل شیارها و نحوه پر کردن آن ها پس از عبور تاسیسات.
- بازرسی نهایی: بررسی کلی دیوار از نظر ترک خوردگی ناهمواری و انحراف از شاقول.
حضور ناظر مقیم و انجام بازرسی های دوره ای توسط مهندس ناظر پروژه تضمین کننده رعایت ضوابط و کیفیت اجرا خواهد بود.
مزایای اجرای صحیح بلوک هبلکس
رعایت دقیق ضوابط و اصول فنی در اجرای بلوک هبلکس نه تنها از بروز مشکلات جلوگیری می کند بلکه مزایای قابل توجهی را نیز به همراه دارد:
- افزایش دوام و پایداری دیوار: اجرای صحیح اتصالات و مسلح سازی مقاومت دیوار را در برابر نیروهای مختلف افزایش می دهد.
- بهبود عملکرد حرارتی و صوتی: اجرای صحیح با چسب بستر نازک و پر کردن کامل درزها از ایجاد پل های حرارتی و صوتی جلوگیری کرده و عملکرد عایق بندی بلوک را حفظ می کند.
- کاهش احتمال ترک خوردگی: تسطیح صحیح ردیف اول همپوشانی مناسب مسلح سازی و اجرای صحیح وال پست ها ریسک ترک خوردگی را به شدت کاهش می دهد.
- زیبایی و کیفیت نهایی بهتر: دیواری که با دقت و تراز اجرا شده باشد نیاز به لایه گچ و خاک کمتری دارد و سطح نهایی صاف تر و زیباتری را ارائه می دهد.
- کاهش هزینه های نگهداری: دیواری که اصولی اجرا شده باشد کمتر دچار مشکلاتی نظیر ترک یا نفوذ رطوبت می شود و در نتیجه هزینه های تعمیر و نگهداری در آینده کاهش می یابد.
- افزایش سرعت اجرا: با رعایت اصول و استفاده از ابزار مناسب سرعت دیوارچینی با بلوک هبلکس به حداکثر می رسد.
مقایسه اجرای بلوک هبلکس با آجر سنتی
اجرای بلوک هبلکس تفاوت های کلیدی با اجرای آجر سنتی دارد که اطلاع از آن ها برای مجریان ضروری است:
این تفاوت ها نشان می دهد که اجرای بلوک هبلکس نیازمند دانش و مهارت های خاص خود است و نمی توان صرفاً با تجربه کار با آجر سنتی انتظار اجرای بی نقص بلوک هبلکس را داشت. آموزش و آشنایی با ضوابط تخصصی این بلوک ها برای مجریان ضروری است.
نکات ایمنی در حین اجرای بلوک هبلکس
رعایت نکات ایمنی در هر پروژه ساختمانی از اهمیت بالایی برخوردار است. در اجرای بلوک هبلکس نیز باید نکات ایمنی زیر مورد توجه قرار گیرند:
- استفاده از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) شامل کلاه ایمنی عینک ایمنی و دستکش کار.
- استفاده صحیح و ایمن از ابزار برش بلوک (اره دستی یا برقی).
- رعایت اصول کار در ارتفاع در صورت نیاز به اجرای دیوار در طبقات بالاتر.
- اطمینان از پایداری دیوار در حین اجرا و قبل از گیرش کامل چسب به خصوص در دیوارهای بلند.
- رعایت اصول انبارداری بلوک ها در محل پروژه برای جلوگیری از سقوط و آسیب.
- تهویه مناسب محیط کار در هنگام مخلوط کردن چسب هبلکس.
پاسخ به سوالات متداول (FAQ)
آیا می توان بلوک هبلکس را با ملات ماسه سیمان سنتی اجرا کرد؟
خیر استفاده از ملات ماسه سیمان در ردیف های بعدی بلوک هبلکس توصیه نمی شود. این کار باعث کاهش عایق بندی دیوار افزایش وزن و احتمال ترک خوردگی می شود. فقط ردیف اول برای تراز کردن با ملات ماسه سیمان اجرا می شود.
ضخامت استاندارد چسب هبلکس چقدر است؟
ضخامت استاندارد چسب هبلکس بین 1 تا 3 میلی متر است. استفاده از ماله شانه دار به ایجاد ضخامت یکنواخت و مناسب کمک می کند.
آیا نیازی به آبدهی بلوک هبلکس قبل از اجرا هست؟
بلوک هبلکس بر خلاف آجر نیازی به غرقاب شدن ندارد. در شرایط عادی کمی مرطوب کردن سطح بلوک یا سطح زیرین کافی است به خصوص در هوای گرم و خشک تا از جذب سریع آب چسب جلوگیری شود.
چرا باید از میلگرد بستر در دیوارهای هبلکس استفاده کرد؟
میلگرد بستر برای مسلح کردن افقی دیوار هبلکس استفاده می شود. این کار مقاومت دیوار را در برابر نیروهای جانبی باد و زلزله افزایش داده و از ایجاد ترک های افقی جلوگیری می کند.
آیا می توان مستقیم روی دیوار هبلکس گچ کاری کرد؟
بله به دلیل صافی سطح بلوک های هبلکس و اجرای دقیق با چسب بستر نازک در بسیاری از موارد می توان مستقیماً لایه گچ سفیدکاری یا پلاستر را اجرا کرد. نیاز به گچ و خاک ضخیم نیست.
نقش وال پست در اجرای دیوارهای هبلکس چیست؟
وال پست ها برای مهار دیوارهای غیرسازه ای هبلکس در برابر نیروهای جانبی (مانند باد و زلزله) و اتصال آن ها به سازه اصلی استفاده می شوند. اجرای صحیح وال پست طبق آیین نامه ها برای پایداری دیوار حیاتی است.
چگونه می توان تاسیسات را از دیوار هبلکس عبور داد؟
با استفاده از ابزار مخصوص شیارزن هبلکس می توان به راحتی شیارهایی با عمق و عرض مناسب روی بلوک ها ایجاد کرد و لوله های تاسیسات را از آن ها عبور داد. سپس شیارها با ملات مناسب پر می شوند.
آیا بلوک هبلکس در برابر آتش مقاوم است؟
بله بلوک هبلکس مقاومت بسیار خوبی در برابر آتش دارد و در زمان حریق گازهای سمی تولید نمی کند. این یکی از مزایای مهم این مصالح است.
چه زمانی می توان روی دیوار هبلکس پوشش نهایی اجرا کرد؟
پس از اتمام کامل دیوارچینی اجرای مسلح سازی وال پست و تاسیسات و اطمینان از گیرش کافی چسب و ملات ها می توان اقدام به اجرای پوشش نهایی مانند گچ یا پلاستر نمود.
آیا نیاز به توری رابیتس در محل اتصال دیوارهای هبلکس به ستون ها هست؟
بله استفاده از توری رابیتس یا توری فایبرگلاس در محل اتصال دیوارهای هبلکس به اعضای سازه ای (ستون ها تیرها) یا دیوارهای دیگر برای جلوگیری از ایجاد ترک در اثر تنش های متفاوت توصیه می شود.
آیا اجرای بلوک هبلکس نیاز به نیروی کار متخصص دارد؟
بله با توجه به تفاوت در روش اجرا و مصالح مورد نیاز نسبت به آجر سنتی استفاده از نیروی کار آموزش دیده و متخصص در اجرای بلوک هبلکس برای تضمین کیفیت و رعایت ضوابط فنی اکیداً توصیه می شود.
بلوک های هبلکس چگونه برش داده می شوند؟
بلوک های هبلکس به دلیل ساختار متخلخل خود به راحتی با اره های مخصوص برش داده می شوند. این اره ها می توانند دستی یا برقی باشند و تیغه آن ها برای برش مصالح AAC طراحی شده است.
چه نوع چسبی برای اجرای بلوک هبلکس مناسب است؟
باید از چسب مخصوص بلوک هبلکس (ملات بستر نازک) که توسط شرکت های معتبر تولید می شود استفاده کرد. این چسب ها بر پایه سیمان بوده و برای ایجاد اتصال محکم با ضخامت کم طراحی شده اند.
آیا دیوارهای هبلکس نیاز به عایق کاری اضافی دارند؟
بلوک های هبلکس به خودی خود عایق حرارتی خوبی هستند. با این حال بسته به نیاز پروژه و محل جغرافیایی ممکن است برای دستیابی به استانداردهای بالاتر انرژی نیاز به استفاده از لایه های عایق حرارتی اضافی روی سطح دیوار باشد.
چگونه می توان از نفوذ رطوبت به دیوارهای هبلکس جلوگیری کرد؟
اجرای صحیح پوشش نهایی (پلاستر مناسب) استفاده از عایق رطوبتی در نقاط حساس (مانند پای دیوار در تماس با زمین یا سرویس های بهداشتی) و پر کردن کامل درزها با چسب به جلوگیری از نفوذ رطوبت کمک می کند.
آیا بلوک هبلکس برای دیوارهای باربر مناسب است؟
بلوک های هبلکس معمولاً به عنوان مصالح دیوارهای غیرسازه ای و جداکننده استفاده می شوند. استفاده از آن ها در دیوارهای باربر نیازمند طراحی دقیق مهندسی و رعایت ضوابط خاص سازه ای است که کمتر رایج است.