خلاصه کتاب گردان چهار نفره ( نویسنده احمد دهقان )

کتاب گردان چهار نفره اثر احمد دهقان، روایتی عمیق و پرکشش از شجاعت و ایثار نوجوانان در دل جنگ تحمیلی است. این کتاب خواننده را به سفری پرمخاطره با چهار رزمنده جوان می برد که مأموریتی خطیر را در پشت خطوط دشمن بر عهده دارند. دهقان با قلمی واقع گرا و عاری از شعارزدگی، تصویری ملموس از ترس، امید، رفاقت و بلوغ در شرایط بحرانی ارائه می دهد. این اثر نه تنها داستان یک عملیات نظامی، بلکه بازتابی از روحیه نسل جوان در دفاع از میهن است و جایگاهی ویژه در ادبیات پایداری ایران دارد.

در میان گستره ی وسیع ادبیات دفاع مقدس، آثاری وجود دارند که با عمق و ژرفای خاص خود، نه تنها مخاطب را به درک بهتر دوران جنگ رهنمون می شوند، بلکه او را در بطن تجربیات انسانی آن دوره غرق می کنند. کتاب «گردان چهار نفره» نوشته ی احمد دهقان، از جمله این آثار برجسته است که با روایتی متفاوت و دلی، به گوشه های پنهان جنگ، به ویژه از زاویه دید نوجوانان رزمنده می پردازد. این کتاب با تمرکز بر چهار شخصیت اصلی نوجوان، داستانی از رشادت، ترس، رفاقت و بلوغ را در بستری پرخطر و دشوار روایت می کند. در این خلاصه جامع، نگاهی عمیق به لایه های داستانی، شخصیت پردازی ها، مضامین اصلی و جایگاه این اثر ماندگار در ادبیات جنگ خواهیم داشت. خواننده پس از مطالعه این مقاله، درکی کامل تر و ملموس تر از این شاهکار احمد دهقان به دست خواهد آورد.

خلاصه کامل کتاب گردان چهار نفره: روایت گام به گام حماسه

داستان «گردان چهار نفره» در روزهای پرتلاطم جنگ ایران و عراق آغاز می شود؛ زمانی که نبرد به اوج خود رسیده و هر عملیات، سرنوشت ساز و پر از ابهامات است. در چنین فضایی، عملیاتی مهم برای نیروهای ایرانی در شرف انجام است، اما خبری هولناک به گوش می رسد: قرارگاه اطلاعاتی بمباران شده و بیم آن می رود که نقشه های عملیات لو رفته باشد. اضطراب و نگرانی، سایه سنگینی بر قرارگاه می افکند. در این شرایط بحرانی، تصمیم گرفته می شود تا پیش از آغاز عملیات، از لو نرفتن اطلاعات اطمینان حاصل شود و وضعیت دقیق مواضع دشمن شناسایی گردد. اینجاست که مأموریتی فوق العاده حساس و پرخطر به گروهی چهار نفره از نوجوانان محول می شود.

اعضای این گروه چهار نفره، چهار نوجوان کم سن وسال هستند که هر یک با ویژگی های منحصربه فرد خود، تصویری از نوجوانان آن دوران را به نمایش می گذارند. سعید، علی، حسن و راوی قصه، چهار شخصیت اصلی هستند که خواننده با آن ها همراه می شود. سعید، شاید کمی محتاط تر و اهل فکر، علی با جسارت و روحیه ای جسور، حسن با شور و هیجان خاص جوانی، و راوی که ناظر و ثبت کننده ی این تجربه است. این چهار نفر، هر کدام با رویاها و دغدغه های جوانی خود، حالا در برابر آزمونی بزرگ قرار گرفته اند. آن ها باید به دل خطوط دشمن نفوذ کرده و اطلاعات حیاتی از سنگرها، خاکریزها، خندق ها، میادین مین، سیم های خاردار و توپخانه های عراقی به دست آورند. این مأموریت، نه تنها از نظر فیزیکی خطرناک است، بلکه بار روانی عظیمی بر دوش این نوجوانان می گذارد؛ بار مسئولیت یک عملیات بزرگ که موفقیت آن به گزارش دقیق آن ها بستگی دارد.

سفر پرمخاطره ی این گردان چهار نفره آغاز می شود. آن ها سوار بر جیپ علی، دل به جاده می زنند، جاده ای که هر لحظه ممکن است به میدان نبردی ناخواسته تبدیل شود. مسیر آن ها، سرشار از موانع طبیعی و ساخته ی دست انسان است:

• عبور از میدان های مین و سیم خاردارها: لحظاتی نفس گیر که در آن، هر قدم می تواند آخرین قدم باشد. نویسنده با دقت، حس دلهره و احتیاط شخصیت ها را در این بخش به خواننده منتقل می کند. خواننده حس می کند که با هر حرکت دست شخصیت ها برای یافتن و خنثی کردن مین ها، قلبش در سینه فشرده می شود.
• مواجهه ها و اتفاقات غیرمنتظره در پشت خطوط دشمن: در این مسیر، آن ها با موقعیت هایی روبه رو می شوند که پیش بینی ناپذیرند؛ از برخورد با گشتی های دشمن تا شنیدن صداهای مرموز در سکوت شب. هر لحظه، تعلیق و هیجان داستان را افزایش می دهد.
• ترس ها، دلهره ها و تصمیم گیری های دشوار شخصیت ها: احمد دهقان به جای قهرمان سازی های کلیشه ای، به ترس های انسانی این نوجوانان می پردازد. خواننده با تردیدها و دلهره های آن ها آشنا می شود و می بیند که چگونه در اوج وحشت، تصمیمات حیاتی می گیرند. این پرداخت واقع گرایانه، شخصیت ها را برای مخاطب ملموس تر و قابل باورتر می کند.
• نشان دادن لحظات خاص رفاقت و حمایت متقابل میان نوجوانان: در دل این خطرات، پیوند عمیقی میان سعید، علی، حسن و راوی شکل می گیرد. لحظاتی از شوخی های کوچک، دلداری دادن به یکدیگر و حمایت بی دریغ، نشان دهنده ی ارزش والای رفاقت در شرایط سخت است. این همدلی ها، نوری امیدبخش در تاریکی جنگ می پاشد.

اوج داستان در نقطه ای رقم می خورد که این چهار نوجوان در وضعیتی بغرنج گرفتار می شوند؛ حالتی که ادامه دادن ماموریت تقریباً غیرممکن به نظر می رسد. لو رفتن احتمالی عملیات خودشان یا قرار گرفتن در کمین دشمن، همه و همه باعث می شود تا آن ها در موقعیتی مرگبار قرار بگیرند. اما در این لحظه حساس است که روحیه ی ایثار و مسئولیت پذیری آن ها به اوج می رسد. آن ها با وجود تمامی دشواری ها و خطراتی که جانشان را تهدید می کند، حاضر به ترک صحنه نیستند و به هر طریقی که شده، می کوشند تا اطلاعات لازم را به فرماندهی برسانند و از موفقیت عملیات اطمینان حاصل کنند. این نقطه، جایی است که بلوغ و پختگی آن ها در کوره سختی های جنگ شکل می گیرد. پایان بندی «گردان چهار نفره» به گونه ای است که پیام های عمیق داستان را منتقل می کند، بدون آنکه تمام جزئیات حساس را فاش کند. سرنوشت گردان چهار نفره، بازتابی از هزاران سرنوشت گمنام در طول جنگ است؛ سرنوشت هایی که با از خودگذشتگی و شجاعت، مسیر آینده ی یک ملت را رقم زدند. این پایان بندی، احساسی از احترام و تأمل را در خواننده برمی انگیزد و او را به فکر فرو می برد.

صدایی از سنگر دوشکا می آید. خپ می کنم روی زمین . ترسم از این است که روی یکی از مین ها بروم . با دوربین سنگر را نگاه می کنم . یکی سرش را از توی سوراخی بیرون آ ورده . نمی دانم ما را نگاه می کند یا جای دیگری را. خودم را خوب پهن می کنم روی زمین تا کمتر دیده شوم .

در ستایش قلم: نگاهی به احمد دهقان

احمد دهقان یکی از چهره های ماندگار و ستودنی در ادبیات دفاع مقدس ایران است؛ نامی که با واقع گرایی، شجاعت در روایت و عمق بخشی به ابعاد انسانی جنگ گره خورده است. او که خود از رزمندگان و شاهدان عینی هشت سال دفاع مقدس بوده، تجربیات بی واسطه و ملموس خود از جبهه ها را دست مایه خلق آثاری بی بدیل قرار داده است. این تجربه ی زیسته، به قلم او وزن و اعتباری خاص می بخشد و باعث می شود که هر واژه اش، تصویری روشن از آن دوران را پیش چشم خواننده ترسیم کند. او تنها نویسنده ای نیست که از جنگ می نویسد، بلکه روایتگری است که از درون میدان نبرد برمی خیزد و روایتش نه بر اساس شنیده ها، بلکه بر پایه ی دیده ها و احساسات شخصی اش شکل گرفته است.

سبک نگارش احمد دهقان، با ویژگی هایی خاص از دیگر نویسندگان هم عصرش متمایز می شود. او از شعارزدگی و قهرمان سازی های کاذب دوری می کند و به جای آن، بر روی جزئیات انسانی و روان شناختی جنگ تمرکز دارد. در آثار او، جنگ تنها صحنه ای برای نمایش دلاوری ها نیست، بلکه میدانی است برای بروز تمامی احساسات انسانی؛ از ترس و اضطراب گرفته تا امید و رفاقت. قلم دهقان، صریح، بی پرده و گاه خشن است، چرا که می کوشد حقیقت بی واسطه جنگ را، با تمام زشتی ها و زیبایی هایش، به تصویر بکشد. او نه تنها از حماسه می نویسد، بلکه از دلتنگی ها، از بی خوابی ها، از لحظات تردید و از دردهای عمیق انسانی سخن می گوید. همین رویکرد واقع بینانه، باعث شده تا آثارش عمق بیشتری پیدا کنند و تأثیری ماندگار بر خواننده بگذارند. او به مخاطب نشان می دهد که پشت هر رزمنده ای، یک انسان با تمام احساسات و ضعف هایش قرار دارد که در شرایطی فراتر از توانش قرار گرفته است.

جایگاه احمد دهقان در ادبیات دفاع مقدس بسیار کلیدی و انکارناپذیر است. او به واسطه آثاری چون «سفر به گرای ۲۷۰ درجه» و «گردان چهار نفره»، نه تنها به روایت جنبه های کمتر دیده شده ی جنگ پرداخته، بلکه دریچه ای تازه به روی دنیای درونی رزمندگان، به ویژه نوجوانان باز کرده است. دهقان، قشر نوجوان را که گاهی در داستان های جنگ نادیده گرفته شده اند یا کلیشه ای به آن ها پرداخته شده، با تمام پیچیدگی ها و سادگی هایشان به نمایش می گذارد. او قهرمانانش را از میان نوجوانانی عادی انتخاب می کند که در مواجهه با جنگ، به بلوغ و پختگی می رسند. این انتخاب، به آثار او طراوت و اصالتی خاص می بخشد و باعث می شود که خوانندگان جوان تر نیز بتوانند با شخصیت های داستان همذات پنداری کنند. دهقان با قلم توانایش، ادبیات جنگ را از یک روایت صرف نظامی فراتر برده و آن را به بستری برای کاوش در اعماق روح انسان و تحولات او در شرایط بحرانی تبدیل کرده است.

تحلیل و نقد کتاب گردان چهار نفره

کتاب «گردان چهار نفره» اثری فراتر از یک داستان ساده جنگی است؛ این رمان، یک مطالعه ی عمیق روان شناختی و اجتماعی از تأثیر جنگ بر روح و روان نوجوانان است. احمد دهقان با چیره دستی، به شخصیت پردازی های عمیق نوجوانان پرداخته است. این شخصیت ها در ابتدا شاید جوانانی عادی به نظر برسند که از محیط های مختلف به جبهه آمده اند، اما در مواجهه با هولناکی های جنگ، هر یک دچار تحول و بلوغی ناگزیر می شوند. خواننده شاهد دلهره ها و ترس های طبیعی آن هاست، اما در عین حال، رشادت و ایثار خاموشی را مشاهده می کند که از دل این ترس ها سر بر می آورد. این کتاب به زیبایی نشان می دهد که چگونه جنگ، می تواند کودکان را به مردان و زنان شجاعی تبدیل کند که در شرایط عادی هرگز به چنین پختگی نمی رسیدند. هر کدام از این نوجوانان، نمادی از گروه بزرگی از رزمندگان کم سن وسال هستند که با وجود سن و سال کم، بار سنگینی از مسئولیت را بر دوش کشیدند.

«گردان چهار نفره» حاوی تم ها و پیام های اصلی متعددی است که آن را به اثری غنی و پرمحتوا تبدیل می کند:

• شجاعت و ایثار در سنین نوجوانی: کتاب به شکلی قدرتمند، قهرمانی های خاموش نوجوانانی را برجسته می کند که با وجود ترس و تردید، قدم در راهی پرخطر می گذارند. این شجاعت، نه از بی باکی مطلق، بلکه از حس مسئولیت و ایمان ریشه می گیرد که آن را واقعی تر و قابل لمس تر می سازد. خواننده با لحظاتی روبرو می شود که در آن ها، ترس و شجاعت دست در دست هم پیش می روند.
• ترس و واقعیت جنگ: احمد دهقان از نمایش جنبه های انسانی و طبیعی ترس در میدان نبرد ابایی ندارد. او نشان می دهد که رزمندگان، حتی شجاع ترین آن ها، نیز می توانند بترسند. این پرداخت صادقانه به ترس، به دور از هرگونه کلیشه و شعار، باعث می شود مخاطب با شخصیت ها همذات پنداری عمیق تری کند و جنگ را با واقعیت های تلخ و شیرینش بپذیرد.
• رفاقت و همدلی: در میان وحشت و خونریزی جنگ، پیوندهای انسانی و رفاقت های عمیق میان این چهار نوجوان، مانند نوری در تاریکی می درخشد. آن ها در سخت ترین لحظات، حامی یکدیگرند، به هم امید می دهند و با همکاری و همدلی، از پس موانع برمی آیند. این تم، اهمیت پیوندهای انسانی را در شرایط بحرانی به زیبایی برجسته می کند.
• نگاه واقع گرایانه به جنگ: این رمان به شکلی بی پرده، ابعاد کمتر دیده شده ی جنگ را به تصویر می کشد. دهقان از هرگونه اغراق و شعارزدگی پرهیز می کند و به جای آن، بر روی جزئیات ملموس، احساسات واقعی و پیامدهای انسانی جنگ تمرکز دارد. این نگاه، جنگ را نه به یک پدیده انتزاعی، بلکه به یک تجربه انسانی پیچیده تبدیل می کند.

«گردان چهار نفره» نه تنها از لحاظ محتوایی، بلکه از نظر ادبی و فرهنگی نیز اهمیت ویژه ای دارد. این کتاب باید خوانده شود زیرا:

1. این اثر به عنوان یک رمان نوجوان، به شکلی هنرمندانه و بدون تحریف، کودکان و نوجوانان را با ابعاد واقعی جنگ آشنا می کند و در عین حال، پیام های اخلاقی و انسانی ارزشمندی را به آن ها منتقل می نماید.
2. تأثیر عمیقی بر خواننده می گذارد و او را به تفکر درباره ی شجاعت، فداکاری، دوستی و ماهیت جنگ وامی دارد.
3. به درک عمیق تری از دوران دفاع مقدس و نقش قشر جوان در آن می انجامد.

این کتاب در ژانر ادبیات پایداری، جایگاه ویژه ای دارد. ادبیات پایداری، شاخه ای از ادبیات است که به مقاومت مردم در برابر ظلم، اشغال، جنگ و اختناق می پردازد. «گردان چهار نفره» با روایت داستان چهار نوجوان که در برابر دشمن ایستادگی می کنند، نمونه ای درخشان از این ژانر محسوب می شود. این اثر نه تنها به ثبت حوادث تاریخی می پردازد، بلکه روح مقاومت و امید را در دل خواننده زنده می کند. دهقان با این رمان، سهم بزرگی در غنابخشی به ادبیات پایداری ایران داشته و تصویری دقیق و انسانی از جنگ ارائه می دهد که از مرزهای جغرافیایی و زمانی فراتر می رود و به یک نماد جهانی از مقاومت تبدیل می شود. این رمان، پلی است میان نسل های گذشته و جدید برای درک عمق فداکاری ها و چالش های آن دوران.

چرا باید گردان چهار نفره را بخوانیم؟

برای هر علاقه مند به ادبیات، تاریخ و داستان های تأثیرگذار، مطالعه ی کتاب «گردان چهار نفره» اثری ضروری و فراموش نشدنی است. این رمان نه تنها یک داستان هیجان انگیز از دوران جنگ را روایت می کند، بلکه ابعاد پنهان و انسانی آن روزها را نیز آشکار می سازد.

• تجربه ی یک لذت ادبی عمیق: «گردان چهار نفره» با قلم روان و جذاب احمد دهقان، داستانی خوش خوان و پرکشش است. از همان ابتدا، خواننده به دنیای داستان کشیده می شود و خود را در کنار سعید، علی، حسن و راوی احساس می کند. روایت زنده ی نویسنده، توصیفات دقیق از محیط و موقعیت های خطرناک، و دیالوگ های پرمعنا، باعث می شوند که صفحات کتاب به سرعت ورق بخورند و تجربه خواندن آن، به یک سفر ذهنی هیجان انگیز تبدیل شود. این کتاب، نشان می دهد که چگونه می توان از یک رویداد تاریخی، اثری ادبی خلق کرد که هم به لحاظ هنری غنی باشد و هم به لحاظ محتوایی عمیق.
• کسب بینش عمیق تر از جنگ: این کتاب فرصتی بی نظیر برای درک بهتر و عمیق تر از جنگ و دفاع مقدس، به ویژه از دیدگاهی متفاوت یعنی از نگاه نوجوانان فراهم می آورد. به جای تحلیل های خشک تاریخی یا روایت های صرفاً نظامی، «گردان چهار نفره» به ابعاد انسانی، روانی و عاطفی جنگ می پردازد. خواننده با ترس ها، امیدها، تردیدها و بلوغ شخصیت ها در مواجهه با خطرات جنگ آشنا می شود. این رمان، لایه های پنهان جنگ را آشکار می کند؛ اینکه چگونه انسان ها، به خصوص در سنین نوجوانی، با واقعیت های بیرحمانه نبرد روبرو می شوند و در این مسیر، چگونه تغییر می کنند و رشد می یابند.
• الهام بخش ارزش های انسانی: داستان این چهار نوجوان، سرشار از پیام های الهام بخش درباره ی شجاعت، فداکاری، همدلی و از خودگذشتگی است. خواننده در حین مطالعه ی کتاب، بارها با لحظاتی روبرو می شود که این ارزش ها در اوج خود تجلی می یابند. این کتاب یادآوری می کند که حتی در سخت ترین شرایط، روح انسانی قادر به بروز عظمت و ایستادگی است. داستان این نوجوانان، نه تنها خاطره ای از یک دوران سخت را زنده می کند، بلکه آموزه ای برای زندگی امروز است؛ اینکه چگونه می توان در برابر چالش ها ایستاد و به یاری یکدیگر شتافت.
• آشنایی با یکی از بهترین نویسندگان ژانر دفاع مقدس: مطالعه ی «گردان چهار نفره» فرصتی مغتنم برای آشنایی با قلم توانای احمد دهقان است. او یکی از معدود نویسندگانی است که توانسته با رویکردی واقع بینانه و دور از کلیشه ها، تصویری اصیل و ماندگار از جنگ ایران و عراق ارائه دهد. آثار او نه تنها به ثبت تاریخ شفاهی جنگ کمک می کنند، بلکه به عنوان نمونه های درخشان ادبیات معاصر ایران شناخته می شوند. با خواندن این کتاب، خواننده با سبکی آشنا می شود که به عمق حقیقت می پردازد و از سطحی نگری پرهیز می کند.

«گردان چهار نفره» صرفاً یک کتاب جنگی نیست؛ آن یک اثر عمیق انسانی است که با روایت گری تأثیرگذار خود، خواننده را به درک بهتر از پیچیدگی های وجود انسان در شرایط بحرانی رهنمون می شود. این کتاب، دعوت به تجربه ای است که در آن، مرزهای داستان و واقعیت محو می شوند و خواننده با جان و دل، همراه شخصیت ها در دل میدان نبرد قدم می زند.

سپیده زده است. در آن دورها، صدای تیراندای کم شده. از آن وقتی که رسیده ایم، در خواب و بیداری هستم؛ نه خوابم نه بیدار. در بد مخمصه ای گیر کرده ایم. فکرش را هم نمی کردم که چنین اتفاقی برایم بیفتد. مست بوی گل ها هستم. گاه یادم می رود که در پشت جبهه ی دشمن هستیم و نمی دانیم یک لحظه ی بعد چه اتفاقی خواهد افتاد. این گل های رنگارنگ که در روشنایی کم رنگ صبح توی چشم می زنند، مرا از یاد همه چیز بیرون می برند؛ یاد جنگ، محاصره، تیر، ترکش و ناامیدی.

برش هایی خواندنی از متن کتاب

برای اینکه خواننده با حال و هوای کتاب «گردان چهار نفره» و سبک نگارش احمد دهقان بیشتر آشنا شود، در ادامه بخش هایی از متن کتاب آورده شده است که نمایانگر ظرافت قلم نویسنده در توصیف موقعیت ها، احساسات و تعاملات شخصیت ها در شرایط دشوار جنگ است:

خبری نمی شود. برمی خیزم . صدای چند تیر از آن دورها می آید؛ همان سمتی که حسن و علی رفتند. به یاد آنان می افتم . خدا کند برایشان اتفاقی نیفتد. جلوی پایم را از تو دوربین نگاه می کنم و دست روی زمین می کشم . یکی یکی مین ها را درمی آورم ، چاشنی ایشان را باز می کنم و دوباره مثل اول سر جایشان می گذارم . چند قدم که جلو می روم ، دور و اطراف را خوب نگاه می کنم . خبری نیست . سنگ ریزه ای برمی دارم و طرف سعید پرت می کنم . از تو چشمی دوربین نگاه می کنم . توجهش به من است . با دهان صدای پرنده شب را درمی آورم . از زیر سیم خاردار رد می شود و می آید این طرف . آن قدر صبر می کنم و بهش علامت می دهم و راهنمایی اش می کنم تا می رسد.

دوربین را می دهم دستش تا دور و اطراف را خوب نگاه کند. اطلاعاتمان از میدان مین ، مواضع دشمن و راهکارها باید به یک اندازه باشد. سرم را می کشد جلو و آرام می گوید: «باید مستقیم برویم .» با تکان سر جوابش را می دهم . دوربین را می گیرم و با اشاره می گویم که من اول می روم . هنوز قدم اول را برنداشته ام که یک دفعه یک منور جلوی میدان مین روشن می شود. بی اختیار خودم را می کوبم روی زمین . خدایی مین زیر دست و بالم نیست ، وگرنه کارم تمام بود. با سعید کنار هم می افتیم . قلبم تند می زند. نگاه به سنگر دشمن می اندازم و در انتظارم که با یک رگبار هر دومان را سوراخ سوراخ کنند.

این برش ها، نمونه ای از فضای پر تعلیق و جزئی نگری احمد دهقان است که خواننده را در بطن خطر و دلهره ی شخصیت ها قرار می دهد. حس ترس، مسئولیت پذیری و تلاش برای بقا در هر کلمه موج می زند.

نتیجه گیری

در مجموع، «گردان چهار نفره» اثری است که فراتر از یک رمان جنگی ساده قرار می گیرد. این کتاب، پنجره ای به سوی تجربه ی انسانی در شرایط جنگی است؛ تجربه ای که در آن، ترس و شجاعت، امید و دلهره، و رفاقت و ایثار در هم تنیده می شوند. احمد دهقان با قلم قدرتمند و واقع گرایانه اش، نه تنها داستان یک عملیات شناسایی را روایت می کند، بلکه به بلوغ و تحول روحی چهار نوجوان در مواجهه با چالش های مرگبار می پردازد. این اثر، تصویری صادقانه و عمیق از آن دوران ارائه می دهد و به خواننده کمک می کند تا با ابعاد کمتر دیده شده ی جنگ و فداکاری های نسل جوان بیشتر آشنا شود.

«گردان چهار نفره» یک کتاب خواندنی و پرکشش است که می تواند احساسات مختلفی را در خواننده برانگیزد؛ از هیجان و تعلیق گرفته تا همدردی و تأمل. این رمان، نه تنها برای دانشجویان و پژوهشگران ادبیات دفاع مقدس، بلکه برای هر کسی که به دنبال داستانی اصیل و تأثیرگذار با محوریت ارزش های انسانی است، اثری ضروری محسوب می شود. خواندن این کتاب، فرصتی است تا بار دیگر به اهمیت شجاعت، دوستی و ایستادگی در برابر ناملایمات اندیشیده شود و نگاهی عمیق تر به تاریخ و فرهنگ مقاومت ایران داشته باشیم. «گردان چهار نفره» به حق، اثری است که هر علاقه مند به ادبیات دفاع مقدس و داستان های تأثیرگذار باید آن را مطالعه کند و در کتابخانه ی خود جای دهد.