چطوری حریم خصوصی را غیر فعال کنیم

برای غیرفعال کردن حریم خصوصی در گوشی های هوشمند، حساب های کاربری و مرورگرها، می توان تنظیمات قفل صفحه، دسترسی برنامه ها، ردیابی موقعیت مکانی، کنترل های فعالیت گوگل و تنظیمات امنیتی مرورگر کروم را تغییر داد. این فرآیندها بسته به پلتفرم متفاوت بوده و معمولاً شامل دسترسی به بخش حریم خصوصی و امنیت در تنظیمات دستگاه یا حساب کاربری است.
در دنیای دیجیتالی امروز، افراد بیش از پیش به دنبال کنترل بر اطلاعات شخصی خود هستند. گاهی این تمایل به معنای سادگی در استفاده از دستگاه ها و گاهی نیز به منظور کاهش ردیابی داده ها توسط شرکت های بزرگ است. در این راستا، راهنمایی جامع برای مدیریت و غیرفعال کردن تنظیمات حریم خصوصی در پلتفرم های رایج، از جمله گوشی های اندروید و iOS، حساب گوگل و مرورگر گوگل کروم، می تواند بسیار کاربردی باشد.

هدف از این راهنما توانمندسازی کاربر برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد حریم خصوصی خویش است؛ با این حال، باید به خاطر داشت که غیرفعال کردن حریم خصوصی می تواند خطرات امنیتی جدی به همراه داشته باشد و تمامی این مراحل باید با درک کامل از پیامدهای آن انجام شود. این متن تلاش می کند تا با ارائه دستورالعمل های گام به گام و نکات هشداردهنده، کاربران را در این مسیر یاری کند و به آنان امکان دهد تا تعادلی میان سادگی و امنیت برقرار سازند.

۱. چرا ممکن است افراد تمایل به غیرفعال کردن حریم خصوصی داشته باشند؟

تمایل به غیرفعال کردن برخی از تنظیمات حریم خصوصی، دلایل متعددی دارد که اغلب به دنبال سهولت بیشتر در استفاده از دستگاه یا کاهش میزان جمع آوری اطلاعات شخصی است. درک این انگیزه ها می تواند به افراد کمک کند تا تصمیمات آگاهانه تری در مورد مدیریت داده های خود بگیرند.

• افزایش سرعت و سهولت دسترسی به گوشی: گاهی اوقات، وارد کردن مکرر رمز عبور، پین یا استفاده از قابلیت های بیومتریک (مانند اثر انگشت یا تشخیص چهره) برای برخی کاربران آزاردهنده است. با غیرفعال کردن قفل صفحه، می توان به سرعت به محتوای گوشی دسترسی پیدا کرد.
• اشتراک گذاری موقت دستگاه با دیگران: در موقعیت هایی که گوشی برای مدت کوتاهی در اختیار دیگران (مثلاً کودکان برای بازی) قرار می گیرد، غیرفعال کردن قفل صفحه می تواند فرآیند دسترسی را ساده تر کند و نیازی به افشای رمز عبور شخصی نباشد.
• مدیریت انعطاف پذیرتر دسترسی های برنامه ها: بعضی از برنامه ها ممکن است برای عملکرد کامل خود، درخواست دسترسی های متعددی را داشته باشند. یک کاربر ممکن است ترجیح دهد به جای مدیریت دقیق هر دسترسی، برخی از محدودیت ها را کاهش دهد تا برنامه بدون وقفه کار کند.
• کاهش ردیابی و جمع آوری داده ها توسط شرکت ها: نگرانی از جمع آوری مداوم داده های شخصی توسط شرکت های فناوری، یکی از مهم ترین دلایل برای غیرفعال کردن حریم خصوصی است. افراد ممکن است بخواهند میزان اطلاعاتی را که از فعالیت های آنلاین، موقعیت مکانی و عادات جستجوی آن ها جمع آوری می شود، به حداقل برسانند.

۲. غیرفعال کردن حریم خصوصی در گوشی های هوشمند (اندروید و iOS)

مدیریت و غیر فعال کردن حریم خصوصی گوشی در سیستم عامل های اندروید و iOS، نیازمند دسترسی به تنظیمات خاصی است. این بخش به بررسی مراحل کلیدی برای غیرفعال کردن رایج ترین تنظیمات حریم خصوصی در هر دو پلتفرم می پردازد و پیامدهای امنیتی هر اقدام را نیز توضیح می دهد.

غیرفعال کردن تنظیمات حریم خصوصی می تواند سهولت استفاده را افزایش دهد، اما همیشه با در نظر گرفتن خطرات امنیتی احتمالی آن باید انجام شود.

۲.۱. مدیریت قفل صفحه (Screen Lock)

یکی از اولین گام هایی که برای غیر فعال کردن قفل صفحه گوشی برداشته می شود، مربوط به قفل صفحه است. حذف این لایه امنیتی، دسترسی به دستگاه را به شدت ساده تر می کند، اما در عین حال، گوشی را در برابر دسترسی های غیرمجاز آسیب پذیر می سازد.

در اندروید

1. به بخش تنظیمات (Settings) گوشی بروید.
2. گزینه امنیت (Security) یا قفل صفحه (Screen Lock) را پیدا کرده و انتخاب کنید. این نام ها ممکن است بسته به مدل گوشی و نسخه اندروید کمی متفاوت باشند.
3. روی نوع قفل صفحه (Screen Lock Type) ضربه بزنید.
4. در میان گزینه های موجود، هیچ کدام (None) یا کشیدن (Swipe) را انتخاب کنید. با این کار، دیگر نیازی به وارد کردن رمز عبور، الگو، پین یا استفاده از اثر انگشت نخواهد بود.
5. برای تأیید این تغییر، ممکن است لازم باشد رمز عبور فعلی دستگاه وارد شود.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه Face ID & Passcode یا Touch ID & Passcode را انتخاب کنید.
3. رمز عبور فعلی دستگاه را وارد کنید.
4. روی گزینه Turn Passcode Off ضربه بزنید.
5. برای تأیید، رمز عبور را دوباره وارد کنید.

نکته امنیتی: عدم وجود قفل صفحه، ریسک های جدی ای به همراه دارد. در صورت گم شدن یا سرقت گوشی، هر کسی می تواند به تمام اطلاعات شخصی ذخیره شده (عکس ها، پیام ها، اطلاعات بانکی) دسترسی پیدا کند. همچنین، قابلیت های امنیتی مانند Find My Device نیز ممکن است به طور کامل عمل نکنند.

۲.۲. کنترل دسترسی برنامه ها (App Permissions)

خاموش کردن دسترسی اپلیکیشن ها به منابع گوشی مانند دوربین، میکروفون، گالری یا موقعیت مکانی، گامی مهم در حفظ حریم خصوصی است. با این حال، برخی افراد ممکن است برای سادگی، این دسترسی ها را آزادتر کنند.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید و گزینه برنامه ها (Apps) یا مدیریت برنامه ها (App Management) را انتخاب کنید.
2. برنامه ای را که می خواهید دسترسی های آن را مدیریت کنید، انتخاب کنید.
3. روی دسترسی ها (Permissions) ضربه بزنید.
4. در اینجا، لیستی از انواع دسترسی ها (مانند مکان، دوربین، میکروفون، حافظه) نمایش داده می شود. می توانید هر دسترسی را انتخاب کرده و آن را مجاز (Allow) یا عدم مجاز (Deny) کنید. برای آزادتر کردن، گزینه مجاز را فعال کنید.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. به پایین اسکرول کنید تا بخش مربوط به دسترسی ها مانند حریم خصوصی و امنیت (Privacy & Security) را پیدا کنید.
3. در اینجا، لیستی از انواع دسترسی ها مانند خدمات مکان (Location Services)، دوربین (Camera)، میکروفون (Microphone) و عکس ها (Photos) مشاهده می شود.
4. روی هر کدام از این دسترسی ها ضربه بزنید و سپس برنامه هایی که به آن دسترسی دارند را مشاهده کنید. می توانید برای هر برنامه، دسترسی را فعال یا غیرفعال کنید.

توصیه مهم: فقط به برنامه هایی که به آن ها اعتماد کامل دارید، دسترسی های ضروری را بدهید. دادن دسترسی های وسیع به برنامه های ناشناس می تواند منجر به سوءاستفاده از اطلاعات شخصی شود.

۲.۳. غیرفعال کردن ردیابی موقعیت مکانی (Location Services)

غیر فعال کردن ردیابی موقعیت مکانی یکی از مؤثرترین راه ها برای کاهش جمع آوری داده های جغرافیایی است. این قابلیت توسط بسیاری از برنامه ها و خدمات برای ارائه امکانات خاص مورد استفاده قرار می گیرد.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه موقعیت مکانی (Location) را انتخاب کنید.
3. سوئیچ مربوط به استفاده از موقعیت مکانی (Use Location) را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید تا ردیابی موقعیت مکانی به طور کامل غیرفعال شود.
4. همچنین می توان با انتخاب دسترسی برنامه به موقعیت مکانی (App location permissions)، دسترسی را برای هر برنامه به صورت جداگانه مدیریت کرد.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه حریم خصوصی و امنیت (Privacy & Security) را انتخاب کنید.
3. روی خدمات مکان (Location Services) ضربه بزنید.
4. برای غیر فعال کردن حریم خصوصی آیفون در زمینه ردیابی موقعیت مکانی، سوئیچ خدمات مکان (Location Services) را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید.
5. برای مدیریت دسترسی هر برنامه، به پایین اسکرول کرده و برنامه مورد نظر را انتخاب کنید و گزینه هرگز (Never) را برای دسترسی به موقعیت مکانی انتخاب کنید.

اثر جانبی: غیر فعال کردن ردیابی موقعیت مکانی می تواند بر عملکرد برنامه هایی مانند نقشه ها، برنامه های هواشناسی و سرویس های یافتن دستگاه (Find My Device یا Find My iPhone) تأثیر بگذارد و قابلیت های آن ها را محدود کند.

۲.۴. خاموش کردن اعلان های امنیتی سیستم

در برخی موارد، کاربران از اعلان های مکرر امنیتی یا پیشنهادات بهبود حریم خصوصی خسته می شوند و تمایل به خاموش کردن اعلان های امنیتی اندروید یا iOS دارند. این کار می تواند آگاهی کاربر را از خطرات احتمالی کاهش دهد.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه اعلان ها (Notifications) را انتخاب کنید.
3. می توانید اعلان های مربوط به برنامه های سیستمی مانند Google Play Protect یا سایر هشدارهای امنیتی را در بخش اعلان های برنامه (App notifications) پیدا کرده و غیرفعال کنید.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه اعلان ها (Notifications) را انتخاب کنید.
3. به پایین اسکرول کرده و اعلان های مربوط به برنامه های سیستمی یا بخش های امنیتی را پیدا کنید و آن ها را خاموش کنید.

هشدار: خاموش کردن اعلان های امنیتی، آگاهی کاربر را از تهدیدات و خطرات امنیتی کاهش می دهد. این اقدام می تواند باعث شود که کاربر از نصب بدافزارها، دسترسی های غیرمجاز یا سایر آسیب پذیری های امنیتی مطلع نشود.

۳. غیرفعال کردن حریم خصوصی در حساب گوگل و مرورگر کروم

گوگل به دلیل دامنه وسیع خدماتش، حجم عظیمی از داده های کاربران را جمع آوری می کند. برای مدیریت حریم خصوصی گوگل و حریم خصوصی در مرورگر کروم، کاربران باید به تنظیمات حساب کاربری و مرورگر خود مراجعه کرده و کنترل های فعالیت را تغییر دهند.

۳.۱. مدیریت حریم خصوصی حساب گوگل

برای غیر فعال کردن تنظیمات حریم خصوصی در حساب گوگل، کاربران باید به پنل مدیریت حساب خود مراجعه کنند. این پنل به آن ها امکان می دهد تا بر روی انواع داده هایی که گوگل جمع آوری و ذخیره می کند، کنترل داشته باشند.

ورود و دسترسی

1. ابتدا مرورگر وب خود را باز کرده و به آدرس myaccount.google.com بروید.
2. با حساب گوگل خود وارد شوید.
3. در منوی سمت چپ (یا در بالای صفحه در نسخه موبایل)، روی بخش داده ها و حریم خصوصی (Data & privacy) کلیک کنید.

کنترل های فعالیت (Activity Controls)

در بخش «داده ها و حریم خصوصی»، به قسمت کنترل های فعالیت (Activity Controls) بروید. این بخش شامل تنظیمات کلیدی برای مدیریت انواع فعالیت هایی است که گوگل از شما جمع آوری می کند.

• فعالیت وب و برنامه (Web & App Activity): این تنظیم جستجوهای شما در گوگل، بازدید از وب سایت ها و فعالیت های شما در برنامه های اندروید را ذخیره می کند. برای غیر فعال کردن تاریخچه جستجوی گوگل و سایر فعالیت های وب و برنامه:
  1. روی «فعالیت وب و برنامه» کلیک کنید.
  2. سوئیچ آن را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید.
  3. می توانید حذف خودکار (Auto-delete) را نیز تنظیم کنید تا فعالیت ها پس از ۳، ۱۸ یا ۳۶ ماه به طور خودکار حذف شوند.
• تاریخچه موقعیت مکانی (Location History): این گزینه مکان هایی را که با دستگاه هایتان رفته اید، ذخیره می کند. برای غیر فعال کردن ردیابی موقعیت مکانی در حساب گوگل:
  1. روی «تاریخچه موقعیت مکانی» کلیک کنید.
  2. سوئیچ آن را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید.
• تاریخچه YouTube (YouTube History): فعالیت های تماشای ویدئو و جستجوی شما در YouTube را ذخیره می کند. برای جلوگیری از پیشنهادهای ویدئویی شخصی سازی شده و حفظ حریم خصوصی:
  1. روی «تاریخچه YouTube» کلیک کنید.
  2. سوئیچ آن را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید.

مدیریت و حذف فعالیت ها (My Activity)

بخش فعالیت من (My Activity) به کاربران امکان می دهد تا فعالیت های ذخیره شده خود را مشاهده، فیلتر و حذف کنند.

1. در بخش «داده ها و حریم خصوصی»، به قسمت فعالیت من (My Activity) بروید.
2. نحوه دسترسی به «فعالیت من» و فیلتر کردن: در این صفحه، می توانید فعالیت های خود را بر اساس تاریخ، محصول گوگل (مانند جستجو، YouTube، Maps) یا کلمات کلیدی خاص فیلتر و جستجو کنید.
3. روش حذف فعالیت های خاص یا حذف دسته جمعی بر اساس دوره زمانی:
   • برای حذف یک فعالیت خاص، روی آیکون سه نقطه کنار آن فعالیت کلیک کرده و گزینه حذف (Delete) را انتخاب کنید.
   • برای حذف دسته جمعی، در نوار کناری (یا بالای صفحه)، گزینه حذف فعالیت بر اساس (Delete activity by) را پیدا کرده و انتخاب کنید. سپس می توانید انتخاب کنید که فعالیت ها را از آخرین ساعت، آخرین روز، همه زمان ها یا یک محدوده زمانی سفارشی حذف کنید.
4. توضیح تنظیم حذف خودکار فعالیت ها برای آینده: در همان بخش «فعالیت من»، از طریق بخش کنترل های فعالیت، گزینه ای برای حذف خودکار فعالیت (Auto-delete activity) وجود دارد. فعال کردن این گزینه، فعالیت ها را پس از دوره های ۳، ۱۸ یا ۳۶ ماهه به طور خودکار پاک می کند.

۳.۲. تنظیمات حریم خصوصی در گوگل کروم

مرورگر گوگل کروم نیز دارای تنظیمات حریم خصوصی مختص به خود است که کاربران می توانند برای حریم خصوصی در مرورگر کروم و کنترل داده های مرورگری خود، آن ها را تغییر دهند.

دسترسی به تنظیمات کروم

1. مرورگر گوگل کروم را باز کنید.
2. روی آیکون سه نقطه عمودی در گوشه بالا سمت راست مرورگر کلیک کنید.
3. گزینه Settings (تنظیمات) را انتخاب کنید.
4. در منوی سمت چپ، روی Privacy and security (حریم خصوصی و امنیت) کلیک کنید.

پاک کردن داده های مرورگر (Clear Browse data)

این گزینه به کاربر امکان می دهد تا تاریخچه مرور، کوکی ها، کش و سایر داده های موقت را حذف کند.

1. در بخش «حریم خصوصی و امنیت»، روی پاک کردن داده های مرورگر (Clear browsing data) کلیک کنید.
2. زمان مورد نظر (مثلاً Last hour, Last 24 hours, All time) و انواع داده ها (Browsing history, Cookies and other site data, Cached images and files) را انتخاب کرده و روی Clear data کلیک کنید.

امنیت (Security)

این بخش شامل تنظیمات مهمی برای حفاظت در برابر وب سایت های مخرب است.

• غیرفعال کردن Safe Browsing (مرور ایمن): قابلیت Safe Browsing کاربران را در برابر وب سایت های خطرناک، دانلودهای مخرب و بدافزارها محافظت می کند. غیر فعال کردن Safe Browsing می تواند خطرات امنیتی جدی را به همراه داشته باشد.
  1. در بخش «امنیت»، می توانید یکی از گزینه های حفاظت (Enhanced protection, Standard protection, No protection) را انتخاب کنید.
  2. برای غیرفعال کردن، گزینه No protection (not recommended) را انتخاب کنید.

  توضیح مفصل و هشدار شدید: غیر فعال کردن Safe Browsing به معنای از بین بردن یک لایه حفاظتی حیاتی در برابر حملات سایبری است. این اقدام می تواند کاربر را در معرض خطر دسترسی به سایت های آلوده به بدافزار، فیشینگ و سایر تهدیدات آنلاین قرار دهد و به امنیت کمتر گوشی هوشمند یا کامپیوتر منجر شود. این کار به هیچ عنوان توصیه نمی شود، مگر اینکه کاربر به طور کامل از ریسک های آن آگاه باشد.

• Use secure DNS: این گزینه به بهبود حریم خصوصی در هنگام مرور وب کمک می کند.
  1. در بخش «امنیت»، می توانید Use secure DNS را فعال یا غیرفعال کنید.
  2. فعال کردن آن باعث می شود مرورگر از DNS رمزگذاری شده استفاده کند، که ردیابی فعالیت های DNS توسط اشخاص ثالث را دشوارتر می سازد.

کوکی ها و سایر داده های سایت (Cookies and other site data)

این تنظیم به کاربر اجازه می دهد تا نحوه مدیریت کوکی ها توسط کروم را کنترل کند.

1. در بخش «حریم خصوصی و امنیت»، روی کوکی ها و سایر داده های سایت (Cookies and other site data) کلیک کنید.
2. می توانید گزینه هایی مانند مسدود کردن همه کوکی ها (Block all cookies) یا مسدود کردن کوکی های شخص ثالث (Block third-party cookies) را انتخاب کنید. این کار می تواند ردیابی فعالیت ها توسط تبلیغ کنندگان را کاهش دهد.

تنظیمات سایت (Site Settings)

این بخش کنترل دقیق دسترسی سایت ها به منابع مختلف دستگاه را فراهم می کند.

1. در بخش «حریم خصوصی و امنیت»، روی تنظیمات سایت (Site Settings) کلیک کنید.
2. در اینجا می توانید دسترسی وب سایت ها به میکروفون (Microphone)، دوربین (Camera)، موقعیت مکانی (Location) و سایر موارد را به صورت جداگانه کنترل کنید.

حریم خصوصی آگهی (Ad Privacy)

این بخش شامل کنترل های مربوط به تبلیغات شخصی سازی شده است.

1. در بخش «حریم خصوصی و امنیت»، روی حریم خصوصی آگهی (Ad Privacy) کلیک کنید.
2. می توانید تنظیمات مربوط به موضوعات آگهی (Ad topics)، تبلیغات پیشنهادی سایت ها (Site-suggested ads) و اندازه گیری آگهی (Ad measurement) را مدیریت کنید تا میزان شخصی سازی تبلیغات را کاهش دهید.

۴. ترفندهای پیشرفته تر برای غیرفعال کردن حریم خصوصی (با تمرکز بر خطرات بالا)

برخی از تنظیمات حریم خصوصی عمیق تر و پیشرفته تر هستند که غیرفعال کردن آن ها می تواند تأثیرات گسترده تر و گاهی خطرناک تری بر امنیت کلی دستگاه داشته باشد. این بخش به بررسی این موارد می پردازد و بر اهمیت درک کامل عواقب تأکید می کند. برای غیر فعال کردن تنظیمات حریم خصوصی به صورت پیشرفته، احتیاط بسیار زیادی لازم است.

۴.۱. غیرفعال کردن رمزگذاری دستگاه (Device Encryption)

رمزگذاری دستگاه یک لایه امنیتی حیاتی است که اطلاعات ذخیره شده بر روی گوشی را در برابر دسترسی های غیرمجاز محافظت می کند. غیر فعال کردن رمزگذاری گوشی، اطلاعات را در صورت سرقت یا گم شدن دستگاه، آسیب پذیر می سازد.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه امنیت (Security) یا امنیت و حریم خصوصی (Security & privacy) را انتخاب کنید.
3. به دنبال گزینه رمزگذاری و اعتبارنامه ها (Encryption & credentials) یا رمزگذاری دستگاه (Device encryption) بگردید.
4. اگر دستگاه رمزگذاری نشده باشد، معمولاً گزینه ای برای رمزگذاری ارائه می شود. اگر رمزگذاری فعال باشد، در برخی از دستگاه های قدیمی تر ممکن است گزینه ای برای غیرفعال کردن آن وجود داشته باشد.

هشدار جدی: در اکثر دستگاه های اندروید مدرن، غیرفعال کردن رمزگذاری بدون ریست فکتوری (بازگرداندن به تنظیمات کارخانه) امکان پذیر نیست. ریست فکتوری تمامی اطلاعات موجود بر روی دستگاه را پاک می کند. این اقدام به شدت خطرناک است و به هیچ عنوان توصیه نمی شود، زیرا امنیت کمتر گوشی هوشمند را به همراه دارد و اطلاعات شخصی در صورت از دست رفتن دستگاه کاملاً بی دفاع خواهند بود.

در iOS

در دستگاه های iOS، رمزگذاری به طور پیش فرض فعال است و به صورت عمیق در ساختار سیستم عامل ادغام شده است. امکان غیر فعال کردن حریم خصوصی آیفون در زمینه رمزگذاری بدون انجام جیلبریک (Jailbreak) وجود ندارد. جیلبریک کردن دستگاه نیز خود ریسک های امنیتی قابل توجهی را به همراه دارد.

اهمیت: رمزگذاری، سرعت دسترسی به داده ها را کمی کاهش می دهد، اما امنیت بی نظیری در برابر دسترسی های فیزیکی به دستگاه فراهم می کند. با فعال نگه داشتن آن، حتی اگر قفل صفحه دستگاه شکسته شود، اطلاعات داخلی همچنان رمزگذاری شده باقی می مانند.

۴.۲. خاموش کردن قابلیت های ردیابی و یافتن دستگاه (Find My Device/iPhone)

قابلیت هایی مانند Find My Device در اندروید و Find My iPhone در iOS برای پیدا کردن، قفل کردن یا پاک کردن اطلاعات دستگاه در صورت گم شدن یا سرقت طراحی شده اند. خاموش کردن Find My Device به معنای از دست دادن این امکانات حیاتی است.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه امنیت (Security) یا امنیت و حریم خصوصی (Security & privacy) را انتخاب کنید.
3. گزینه Find My Device را پیدا کنید.
4. سوئیچ آن را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید.
5. همچنین می توانید در تنظیمات حساب گوگل خود (myaccount.google.com)، بخش «امنیت» (Security) و سپس «دستگاه های شما» (Your devices)، قابلیت یافتن دستگاه را غیرفعال کنید.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. روی نام خود (Your Name) در بالای صفحه ضربه بزنید.
3. گزینه Find My را انتخاب کنید.
4. روی Find My iPhone ضربه بزنید.
5. سوئیچ Find My iPhone را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید و رمز عبور اپل آیدی خود را وارد کنید.

هشدار: با خاموش کردن این قابلیت ها، در صورت سرقت یا گم شدن دستگاه، امکان پیدا کردن، قفل کردن یا پاک کردن اطلاعات آن را از دست خواهید داد. این موضوع می تواند به امنیت کمتر گوشی هوشمند و سوءاستفاده از اطلاعات شخصی منجر شود.

۴.۳. غیرفعال کردن به روزرسانی های امنیتی خودکار

به روزرسانی های امنیتی نقش حیاتی در حفاظت از دستگاه در برابر آسیب پذیری ها و تهدیدات جدید ایفا می کنند. غیرفعال کردن آپدیت امنیتی گوشی می تواند دستگاه را به شدت آسیب پذیر کند.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه سیستم (System) یا درباره تلفن (About phone) را انتخاب کنید.
3. روی به روزرسانی نرم افزار (Software update) ضربه بزنید.
4. به دنبال گزینه ای برای به روزرسانی خودکار (Automatic updates) بگردید و آن را غیرفعال کنید.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه عمومی (General) را انتخاب کنید.
3. روی به روزرسانی نرم افزار (Software Update) ضربه بزنید.
4. روی به روزرسانی های خودکار (Automatic Updates) ضربه بزنید و گزینه های دانلود به روزرسانی های iOS (Download iOS Updates) و نصب به روزرسانی های iOS (Install iOS Updates) را غیرفعال کنید.

هشدار: غیر فعال کردن آپدیت امنیتی گوشی باعث می شود دستگاه در برابر باگ های امنیتی جدید و حملات سایبری که با هر به روزرسانی رفع می شوند، آسیب پذیر باقی بماند. این کار به شدت خطرناک است و می تواند به از دست رفتن اطلاعات یا نفوذ به دستگاه منجر شود.

۴.۴. مدیریت دسترسی های پیشرفته برنامه ها (مثلاً به کلیپ بورد یا سنسورها)

برخی برنامه ها ممکن است به دسترسی های پیشرفته تری نیاز داشته باشند که به طور مستقیم در بخش دسترسی های معمولی نمایش داده نمی شوند، مانند دسترسی به کلیپ بورد (حافظه موقت کپی-پیست) یا سنسورهای خاص.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه حریم خصوصی (Privacy) را انتخاب کنید.
3. روی مدیر دسترسی ها (Permission Manager) یا مدیریت حریم خصوصی (Privacy Dashboard) ضربه بزنید.
4. در اینجا می توانید دسترسی های خاص تری مانند دسترسی به کلیپ بورد (Clipboard)، سنسورهای بدنه (Body sensors) یا مجوزهای ویژه (Special app access) را مدیریت کنید. برای هر یک، برنامه هایی که به آن دسترسی دارند را مشاهده کرده و تنظیمات را تغییر دهید.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه حریم خصوصی و امنیت (Privacy & Security) را انتخاب کنید.
3. در این بخش، می توانید دسترسی برنامه ها به موارد خاصی مانند سلامت (Health)، تحقیق (Research)، میکروفون (Microphone) یا دوربین (Camera) را مشاهده و مدیریت کنید.

اهمیت: جلوگیری از سرقت اطلاعات کپی شده بسیار مهم است. برنامه های مخرب می توانند با دسترسی به کلیپ بورد، اطلاعات حساس مانند رمزهای عبور، شماره کارت های بانکی یا سایر داده های شخصی که کپی کرده اید را سرقت کنند. مدیریت دقیق این دسترسی ها برای مدیریت داده های شخصی آنلاین ضروری است.

۴.۵. خاموش کردن محافظت از نصب برنامه های ناشناس

قابلیت نصب برنامه ها از منابع ناشناس (غیر از فروشگاه های رسمی مانند گوگل پلی یا اپ استور) یکی از مسیرهای اصلی ورود بدافزارها به دستگاه است. خاموش کردن محافظت از نصب برنامه های ناشناس ریسک امنیتی بسیار بالایی دارد.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه امنیت (Security) یا برنامه ها و اعلان ها (Apps & notifications) را انتخاب کنید.
3. به دنبال گزینه نصب از منابع ناشناس (Install unknown apps) یا منابع ناشناس (Unknown sources) بگردید.
4. در این بخش، می توانید به هر برنامه خاص (مانند مرورگر وب) اجازه دهید تا برنامه ها را از منابع ناشناس نصب کند.

هشدار شدید: فعال کردن نصب از منابع ناشناس، در را برای نصب بدافزارها، ویروس ها و برنامه های مخرب بدون اطلاع کاربر باز می کند. این اقدام می تواند به از دست رفتن اطلاعات، کنترل دستگاه توسط اشخاص ثالث و آسیب های جدی امنیتی منجر شود. تنها در صورتی که به منبع برنامه کاملاً اعتماد دارید، این گزینه را فعال کنید و پس از نصب، آن را مجدداً غیرفعال نمایید.

در iOS

سیستم عامل iOS به صورت پیش فرض اجازه نصب برنامه ها از منابع خارج از اپ استور را نمی دهد. تنها راه برای نصب چنین برنامه هایی، جیلبریک کردن دستگاه است که این کار نیز به شدت به امنیت دستگاه آسیب می زند و توصیه نمی شود.

۴.۶. غیرفعال کردن تحلیل داده های ناشناس و گزارش های Diagnostic

اکثر سیستم عامل ها و برنامه ها، داده های استفاده را به صورت ناشناس جمع آوری می کنند تا عملکرد خود را بهبود بخشند. غیر فعال کردن تحلیل داده های ناشناس، میزان اطلاعات ارسالی به شرکت های سازنده را کاهش می دهد.

در اندروید

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه حریم خصوصی (Privacy) را انتخاب کنید.
3. به دنبال گزینه هایی مانند استفاده و تشخیص (Usage & diagnostics) یا تحلیل داده ها (Analytics data) بگردید.
4. سوئیچ مربوط به ارسال داده های ناشناس به گوگل یا سایر شرکت ها را به حالت خاموش (Off) تغییر دهید.

در iOS

1. به تنظیمات (Settings) بروید.
2. گزینه حریم خصوصی و امنیت (Privacy & Security) را انتخاب کنید.
3. به پایین اسکرول کرده و روی تحلیل و بهبودها (Analytics & Improvements) ضربه بزنید.
4. گزینه به اشتراک گذاشتن تحلیل آیفون (Share iPhone Analytics) و سایر گزینه های مشابه را غیرفعال کنید.

اهمیت: غیرفعال کردن این گزارش ها باعث می شود که اطلاعات کمتری از نحوه استفاده از دستگاه، عملکرد سیستم و خطاهای احتمالی به شرکت های سازنده ارسال شود. این امر به کاهش مدیریت داده های شخصی آنلاین توسط شرکت ها کمک می کند.

۵. جایگزین ها و راهکارهای ایمن تر برای مدیریت حریم خصوصی (به جای غیرفعال کردن کامل)

در حالی که غیرفعال کردن کامل تنظیمات حریم خصوصی ممکن است راه حلی سریع به نظر برسد، اما خطرات امنیتی قابل توجهی را به همراه دارد. راهکارهای جایگزین و هوشمندانه تری وجود دارند که می توانند تعادلی بین سهولت استفاده و حفظ امنیت و حریم خصوصی ایجاد کنند.

• حالت مهمان (Guest Mode) در اندروید: برای مواقعی که فردی به طور موقت از گوشی استفاده می کند، می توان از حالت مهمان استفاده کرد.
  1. به تنظیمات (Settings) بروید.
  2. گزینه سیستم (System) و سپس چند کاربر (Multiple users) یا کاربران و حساب ها (Users & accounts) را انتخاب کنید.
  3. گزینه افزودن مهمان (Add guest) را انتخاب کنید. این حالت یک محیط تمیز و جداگانه بدون دسترسی به اطلاعات شخصی کاربر اصلی را فراهم می کند.
• محدودیت های Screen Time در iOS: برای کنترل دسترسی کودکان یا سایر افراد به برنامه ها و ویژگی های خاص، می توان از قابلیت Screen Time استفاده کرد.
  1. به تنظیمات (Settings) بروید.
  2. گزینه Screen Time را انتخاب کنید.
  3. می توانید محدودیت هایی برای برنامه ها، محتوای وب و سایر تنظیمات اعمال کنید تا دسترسی ها کنترل شوند.
• استفاده از پروفایل های مختلف در مرورگرها (مانند کروم): برای جداسازی فعالیت های کاری از شخصی، می توان از پروفایل های مختلف کاربری در مرورگر استفاده کرد. هر پروفایل تاریخچه، کوکی ها و تنظیمات خاص خود را دارد.
• استفاده از مرورگرهای متمرکز بر حریم خصوصی (مانند Brave یا DuckDuckGo): این مرورگرها به طور پیش فرض قابلیت های ردیابی و تبلیغات را مسدود می کنند و تجربه مرور وب خصوصی تری را ارائه می دهند.
• استفاده از VPN (شبکه خصوصی مجازی): VPN با رمزگذاری ترافیک اینترنت و مخفی کردن آدرس IP واقعی کاربر، یک لایه حفاظتی اضافه برای حریم خصوصی آنلاین فراهم می کند و ردیابی فعالیت ها را دشوارتر می سازد.
• استفاده از رمزهای عبور قوی و مدیریت آنها: به جای غیرفعال کردن کامل قفل صفحه، می توان از رمزهای عبور قوی و منحصربه فرد برای هر حساب کاربری استفاده کرد و آن ها را با یک مدیر رمز عبور ایمن مدیریت نمود.

نتیجه گیری

در این راهنمای جامع، به بررسی چگونگی غیر فعال کردن حریم خصوصی در دستگاه های هوشمند، حساب های گوگل و مرورگر کروم پرداخته شد. مشاهده شد که این فرآیندها می تواند از غیرفعال کردن ساده قفل صفحه تا تغییرات پیچیده تر در تنظیمات امنیتی دستگاه یا حساب کاربری را شامل شود.

در هر مرحله، تأکید بر این نکته بود که هرچند غیرفعال کردن برخی از این قابلیت ها می تواند سهولت استفاده را افزایش دهد، اما این اقدام همواره با افزایش امنیت کمتر گوشی هوشمند و ریسک های جدی برای امنیت اطلاعات شخصی همراه است. از دست دادن قابلیت های حیاتی مانند رمزگذاری دستگاه، ردیابی موقعیت مکانی و به روزرسانی های امنیتی، می تواند دستگاه را در برابر بدافزارها، حملات سایبری و دسترسی های غیرمجاز آسیب پذیر سازد.

توصیه اکید می شود که کاربران قبل از انجام هرگونه تغییر، به طور کامل از پیامدهای آن آگاه باشند و همواره تعادلی میان راحتی و امنیت برقرار کنند. بکاپ گرفتن منظم از اطلاعات قبل از هر تغییر اساسی، یک اقدام پیشگیرانه حیاتی است. در نهایت، تصمیم گیری آگاهانه و مسئولانه، کلید حفاظت از حریم خصوصی و امنیت دیجیتال در دنیای پیچیده امروزی است. با انتخاب های هوشمندانه، می توان مدیریت داده های شخصی آنلاین را به بهترین شکل ممکن انجام داد و از مزایای دنیای دیجیتال با آرامش خاطر بیشتری بهره مند شد.