علائم اوتیسم خفیف در نوزادان

این روزها محققان حوزه روان شناسی، را طیف می دانند و آن را به سطوح مختلفی تقسیم می کنند. کودکی که به اتیسم خفیف دچار است، کمتر از او که به اتیسم شدید دچار شده، به حمایت دیگران نیاز دارد. پس با شناخت علائم اتیسم خفیف در کودکان می توانید تشخیص درستی داده، و رسیدگی به موقعی داشته باشید. در این مقاله بلاگ رسش، توضیح کاملی درباره علائم اوتیسم خفیف می دهیم. اتیسم خفیف در کودکان چیست؟ اوتیسم در واقع تفاوت رشدی عصبی است که به صورت برقراری ارتباط، معاشرت و رفتاری متعارض با انتظارات از تنوع عصبی انسان ها بروز می کند.

• افرادی با نیازهای حمایتی کم، به عنوان اوتیسم خفیف
• و کسانی که نیازهای حمایتی زیادی دارند، اوتیسم شدید در نظر گرفته می شوند.

کتابچه مذکور، تشخیص اختلال طیف اوتیسم را بر اساس «شدت» به سه سطح تقسیم می کند. اوتیسم سطح یک، همان وضعیتی است که به طور معمول با عنوان اوتیسم خفیف شناخته می شود. با انتخاب لباس گروه شب نقاب سایز بزرگ ، می توان به نشان دادن سلیقه و شخصیت کودکان پرداخت . کسانی که در این سطح هستند، کمترین نیاز به حمایت را میان افراد اوتیسمی دارند. کودکانی که سطح یک اوتیسم را دارند، بیشتر با شروع مکالمات یا روابط با افراد دیگر مشکل دارند، و چه بسا به اندازه هم سالانشان به چنین روابطی علاقه نشان ندهند.

علائم بیماری اوتیسم تا پیش از سه سالگی بروز پیدا می کند اما علت اصلی آن ناشناخته است. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تاثیر می گذارد. و به وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و تحصیلات والدین هیچ ارتباطی ندارد. اوتیستیک ها در ارتباطات کلامی و غیر کلامی و فعالیتهای مربوط به بازی مشکل دارند، ارتباط با دیگران و دنیای خارج برای آنها دشوار است. این افراد ممکن است حرکات تکراری مانند دست زدن یا پریدن انجام دهند یا پاسخ های غیر معمول به سوالات اطرافیان بدهند. دلبستگی به اشیاء یا مقاومت در مقابل تغییر در بیماران اوتیسم دیده می شود.

از نظر رفتاری، افراد اوتیسمی سطح یک به روال های بسیار خاصی پایبند هستند که می تواند در عملکردشان اختلال ایجاد کرده، و آن ها را در سازمان دهی و برنامه ریزی دچار مشکل کند. اما کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی مشخص نمی کند مسائل حسی چه تاثیری بر آن ها می گذارند. نکته بسیار مهم اینکه نیازهای حمایتی افراد مبتلا به اوتیسم، ممکن است تغییر کند، درست مانند نیازهایی که افراد غیراوتیسمی دارند. برای نمونه، کسی که نشانه اوتیسم خفیف دارد، در زمان استرس زیاد، به حمایت بیشتری نسبت به زمان های کم استرس نیاز خواهد داشت.

ویژگی های اتیسم خفیف در کودکان چه هستند؟

کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که پیش تر گفتیم، پنج معیار تشخیصی برای اختلال طیف اوتیسم ارائه می دهد. البته تشخیص ها را به عنوان اختلالات و ناتوانی هایی بیان می کند که باعث مشکلات عملکردی می شوند؛ بنابراین این علائم هم به عنوان «نقص» در نظر گرفته می شوند . در این مقاله بلاگ رسش به اتیسم خفیف در کودکان پرداختیم تا دید درست تری نسبت به شرایط فرزند خودتان یا کودکی داشته باشید که در این طیف قرار می گیرد. اما اگر به دنبال مشاوره و خدمات حرفه ای برای کار با کودکانی هستید که نشانه اوتیسم خفیف در آن ها دیده می شوید، حتما با کارشناس های رسش تماس بگیرید.

مرکز مشاوره رسش با مجوز رسمی از سازمان بهزیستی کشور، سال هاست با متخصصان روان شناسی و اساتید بزرگ دانشگاهی همکاری می کند تا بهترین خدمات مشاوره فردی، مشاوره کودک و نوجوان، و سایر حیطه های مشاوره ای و درمانی را در اختیار هم وطنان عزیز بگذارد. در مورد صدا نیز به همین شکل است، گاهی کودک مبتلا صداهای بسیار آهسته را می شنود و به آنها توجه می کند در حالی که متوجه صدای بلند زنگ در نمی شود. با خرید اینترنتی لباس سگ های نگهبان میتوانید از تخفیف 50 درصدی ما بهره مند شوید . کودک مبتلا به اوتیسم توانایی ذهن خوانی ندارد، یعنی اینکه نمی تواند به محیط توجه کند یا خودش را جای دیگران بگذارد و احساسات آنها را درک کند.

آیا اوتیسم درمان پذیر است؟ یکی از پژوهشگران بزرگ اوتیسم و مبدع روش آموزشی فلود تایم از اختلالات مربوط به طیف اوتیسم به عنوان امری قابل تحرک و تغییر سخن می گوید، نه یک واقعیت ایستا و غیر قابل تغییر. تجربه بسیاری از پدر و مادرها هم نشان می دهد که با یک روش آموزشی موثر، کار شدید و گسترده در طول سالیان می تواند تا حدود زیادی معادله را تغییر داد و کودک را در مسیر پیشرفت هدایت نمود. طوری که بسیاری از آنها توانستند وارد اجتماع بشوند و یا به مشاغل رده بالا دست پیدا کنند یا از همه مهم تر زندگی مستقلی داشته باشند.

لازم است اینجا اشاره ای هم به انجمن اوتیسم ایران، تشکل غیر دولتی، غیر انتفاعی، آموزشی، حمایتی و توان بخشی ویژه طیف اختلال اوتیسم در ایران داشته باشیم. انجن اوتیسم در سال 1392 با هدف ارتقا کیفیت زندگی افراد دارای اوتیسم و خانواده آنها تاسیس گردید. اوتیسم یا درخودماندگی یک بیماری رشدی عصبی است که هنگام ارتباطات اجتماعی نمایان می گردد. انواع اختلال در این بیماری اختلال فکری، زبان، عصبی، کاتاتونیا (حالت خلسه ای) و مرتب با یک بیماری زمینه ای که فرد مبتلاء ممکن است یک یا چند نشانه از آن را داشته باشد و به صورت مشکلاتی نمایان گردد.

از جمله این مشکلات می تواند مسائل ارتباطی و عاطفی، مشکل در ارتباطات غیر کلامی، حرکات تکراری، پایبندی محکم به قواعد و روال های خاص افزایش یا کاهش واکنش به مسائل محیطی خود و داشتن دغدغه های ثابت باشند. عوامل به وجود آورنده اوتیسم ژنتیک، مبتلاء بودن اعضای درجه یک، سندرم ایکس شکننده، وزن کم زمان تولد، عدم تعادل متابولیک، تاثیر مواد شیمیایی و فلزات سنگین، عفونت ویروسی قرار گرفتن جنین تحت تاثیر برخی داروهای مشکل آور می باشند. از جمله این مشکلات می تواند مسائل ارتباطی و عاطفی ، مشکل در ارتباطات غیر کلامی ، حرکات تکراری ، پایبندی محکم به قواعد و روال های خاص افزایش یا کاهش واکنش به مسائل محیطی خود و داشتن دغدغه های ثابت باشند.

عوامل به وجود آورنده اوتیسم ژنتیک ، مبتلاء بودن اعضای درجه یک ، سندرم ایکس شکننده ، وزن کم زمان تولد ، عدم تعادل متابولیک ، تاثیر مواد شیمیایی و فلزات سنگین ، عفونت ویروسی قرار گرفتن جنین تحت تاثیر برخی داروهای مشکل آور می باشند. اوتیسم نوعی اختلال رشد است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیر طبیعی مشخص می شود. متاسفانه اوتیسم یک چالش همیشگی و بی پایان برای فرد و خانواده است. در قدم اول باید بدانیم که حساب عقب ماندگی ذهنی و ناتوانی ذهنی از اوتیسم صد در صد جداست و دو مقوله متفاوت از هم می باشند.

برای اثبات این ادعا می توان به این خبر اشاره کرد که شماری از دانشمندان دانشگاه های کمبریج و آکسفورد گمان می برند که ممکن است انیشتین و نیوتن ممکن است مبتلا به بیماری اوتیسم بوده باشند. طرح های لباس سوپرمن پسرانه می توانند از دیدنی ترین و جذاب ترین الگوها و رنگ ها برخوردار باشند . بعضی از کودکان مبتلا به این بیماری با وجود همه محدودیت ها در مدارس معمولی و کنار بچه های نرمال و یا حتی مدارس خاص درس می خوانند و دبیرستان را با موفقیت تمام می کنند. برخی از آنها وارد دانشگاه می شوند و استاد دانشگاه می شوند و یا هنرمند، تکنیسین، کارگر، کارمند، نویسنده و به این ترتیب زندگی اجتماعی خودشان را ادامه می دهند. یعنی اینکه اوتیسم پایان راه نیست.